περιτροπέω

περιτροπ-έω, [dialect] Ion. and [dialect] Ep. form of περιτρέπω :

I intr., περιτροπέων ἐνιαυτός a revolving year, Il.2.295.

II trans., turn from all sides to a centre, round up, drive in,

πολλὰ [μῆλα] περιτροπέοντες ἐλαύνομεν Od. 9.465

; περιτροπέων φῦλ' ἀνθρώπων shepherding them about, h.Merc. 542. -ή, ἡ, turning round, revolution,

ἐτέων περιτροπάς Semon.1.8

, cf. Pl.Tht.209e ;

ὅταν περιτροπαὶ ἑκάστοις . . περιφορὰς συνάπτωσι Id.R.546a

; π. ἔτους Wilcken Chr.27.32 (ii A. D.) : prov., ὑπέρου π., v. ὕπερος 1.

2 turning about, changing, ἐν περιτροπῇ by turns, one after another, Hdt.2.168,3.69 ;

ἐκ περιτροπῆς D.H.5.2

, Aristid.Or.43(1).24, BGU149.9(ii/iii A. D.), D.C.53.1 ; ἐκ τῆς π. Id.54.19.

3 overturning,

ὠθισμοὶ καὶ π. ἀλλήλων Plu.2.639f

.

b Rhet., ἡ π. τοῦ λόγου turning an opponent's arguments against himself, S.E.P.2.128, al., cf. Dam.Pr.13.